2 تیم در حالی به مصاف هم می رفتند که منچستریونایتد در سال های اخیر در گودیسون پارک نتایج ضعیفی را کسب کرده بود و همچنین شکست سنگین در بازی قبلی مقابل آرسنال، انگیزه های زیادی را برای شاگردان فن خال در این دیدار ایجاد کرده بود.

بر خلاف اکثر بازی های این فصل، یونایتد بازی را بهتر از تیم حریف آغاز کرد و بیشتر مالکیت توپ را در اختیار گرفت. این مالکیت توپ برای شاگردان فن خال مثمر ثمر واقع شد و آن ها در دقیقه 18 بازی به وسیله مورگان اشنایدرلین به گل اولشان دست یافتند. عدم هماهنگی مدافعان اورتون در این صحنه و عدم یارگیری با هافبک فرانسوی یونایتد موجب شد تا اشنایدرلین از نزدیکی های محوطه 6 قدم، دروازه تیم هاوارد را باز کند.

تنها 4 دقیقه از گل اول بازی گذشته بود که منچستریونایتد بار دیگر موفق به گلزنی شد. مارکوس روخو که در این بازی برای دومین بار در فصل جاری به طور ثابت در ترکیب یونایتد قرار گرفته بود و در پست دفاع چپ بازی می کرد، سانتر با دقتی را برای آندر هرر محیا کرد و هافبک اسپانیایی یونایتد نیز با جایگیری عالی در بین مدافعان اورتون، با یک ضربه سر خوب موفق به افزایش اختلاف نتیجه دو تیم به 2 گل شد.

پس از این گل، اورتون کمی بیش از قبل صاحب توپ شد و بازی از مالکیت کامل یونایتد در آمد و متعادل تر دنبال شد. برنامه اصلی روبرتو مارتینز برای نیمه اول، ارسال توپ های بلند و مستقیم برای روملو لوکاکو بود. حرکت های لوکاکو چند بار خطرناک واقع شد و می توانست منجر به گلزنی این بازیکن بلژیکی شود.

در اواخر نیمه اول، وین رونی روی پاس خوب دارمیان و جا ماندن مدافعان اورتون در یک موقعیت تک به تک با تیم هاوارد قرار گرفت. وی با یک دادن پاس کات بَک به مارسیال، مهاجم 19 ساله تیمش را در موقعیتی بسیار خوبی قرار داد، اما ضربه مارسیال راهی به درون دروازه اورتون نبرد و با کمک مدافعان و دروازه با اورتون مهار شد. در آخرین لحظات نیمه اول نیز رس بارکلی از زاویه ای بسته اقدام به شوتزنی کرد که واکنش خوب داوید دخیا مانع از ورود توپ به دروازه شیاطین سرخ شد.

در نیمه دوم، 2 تیم با 2 تعویض وارد میدان شدند. در منچستریونایتد، جسی لینگارد به جای خوان ماتا وارد زمین شد و در اورتون، آرونا کونه به جای استیون نایسمیت به بازی آمد.

ورود کونه به میدان، قدرت هجومی اورتون را به میزان قابل توجهی افزایش داد و موجب شد تا اورتون فشار زیادی را روی دروازه یونایتد وارد آورد. تافی ها در 15 دقیقه ابتدایی نیمه دوم حملات زیادی را انجام دادند، اما واکنش های خوب دخیا مانع از باز شدن دروازه تیمش شد.

پیش آمدن اورتون اما در نهایت به ضرر این تیم تمام شد. در دقیقه 62 بازی، پاس اشتباه فیل جاگیلکا موجب شکل گرفتن یک ضد حمله برای شیاطین سرخ شد. پاس خوب آندر هررا، وین رونی را در موقعیت تک به تک با تیم هاوارد قرار داد و بازیکن سابق اورتون موفق شد تا پس از 8 سال ناکامی در گلزنی در گودیسون پارک، دروازه تیم سابقش را باز کرده و منچستریونایتد را با 3 گل از حریف پیش بیاندازد.
پس از این گل، اورتون به حملات خود ادامه داد و باز هم به وسیله شوت بارکلی صاحب موقعیت شد، اما باز هم این دخیا بود که اجازه گلزنی را به هافبک جوان اورتون نداد. جلو کشیدن بازیکنان اورتون می توانست باز هم به ضرر آن ها تبدیل شود. در دقیقه 69 بازی، پاس عالی مارسیال برای رونی، باز هم وی را در موقعیت تک به تک با هاوارد قرار داد و رونی می توانست گل چهارم یونایتد را به ثمر برساند، اما این بار هاوارد موفق تر عمل کرد و مانع از باز شدن چهارباره دروازه اش شد.

پس از این موقعیت، همچنان اورتون سعی به جبران گل های خورده داشت و همچنان شوت های بارکلی از ضربات آزاد نقش به سزایی را ایفا می کرد.

دردقایق پایانی، یونایتد توانست تا بازی را به خوبی کنترل کند و روی حرکت زیبای مارسیال و پاس این بازیکن به لینگارد می توانست صاحب گل چهارم نیز بشود که این اتفاق نیفتاد و در پایان بازی با همان نتیجه 0-3 به نفع شیاطین سرخ به پایان رسید.

اورتون: تیم هاوارد، شیموس کولمن، جان استونز، فیل جاگیلکا، برندن گالووی، جیمز مک کارتی، گرت بری، آرون لنون (دلوفیو)، روس بارکلی، استیون نایسمیت (آرونه کونه)، روملو لوکاکو
منچستریونایتد: داوید دخیا، متئو دارمیان، کریس اسمالینگ، فیل جونز، مارکوس روخو، مورگان اشنایدرلین، باستین شواین اشتایگر (مایکل کریک)، خوان ماتا (جسی لینگارد)، آندر هررا (مروانه فلاینی)، وین رونی، آنتونی مارسیال