واتفورد 1-2 منچستریونایتد

دو تیم بازی را آرام آغاز کردند و دقایق ابتدایی بازی بیشتر درگیری های در میانه میدان رخ می داد با این وجود شیاطین سرخ رفته رفته بر جریان بازی مسلط شدند و خیلی زود نیز به گل رسیدند. در دقیقه 11 ارسال دقیق آندر هررا در محوطه جریمه به ممفیس رسید تا این بازیکن هلندی با ضربه ای دقیق بازگشتش به ترکیب اصلی را با گل جشن بگیرد و یونایتد را پیش بیاندازد.

با به ثمر رسیدن این گل شاگردان لوئیس فن خال که با 6 مصدوم به این میدان پای گذاشته بودند سعی کردند با حفظ توپ و کنترل بازی به میزبان خود اجازه کار ندهند که در انجام این کار نیز موفق بودند اما یک مصدوم دیگر شرایط بازی را برای یونایتد سخت تر کرد. در دقیقه 24 هررا نیز مصدوم شد و جای خود را به روخو داد تا فن خال مجبور شود سیستم تیمش را به 2-5-3 تغییر دهد.

در آن سو میدان شاگردان کیکه فلورس با تکیه بر بازیساز خواردو قصد داشتند دروازه یونایتد را تهدید کنند ولی دفاع منظم و بی نقص منچستر اجازه کار را به آن ها نمی داد و حملات آن ها یکی پس از دیگری خنثی می شد. در ادامه نیمه دوم شیاطین سرخ که بر بازی مسلط بودند توانستند چند موقعیت نصفه و نیمه برای گلزنی ایجاد کنند ولی حملات آن ها به جایی نرسید تا بازی در نیمه اول با همان نتیجه 1-0 به پایان رسد. 

نیمه دوم را منچستری ها بهتر آغاز کردند و در همان ابتدا بازی می توانستند به گل برسند ولی لینگارد در موقعیت تک به تک نتوانست دروازه گومز را باز کند تا زنبورهای سرخ همچنان امیدوار بمانند. با فروکش کردن حملات یونایتد در ده دقیقه ابتدایی نیمه دوم، میزبان خودش را در زمین پیدا کرد و برای گلزنی جلو کشید اما مدافعین منچستر روز خوبی داشتند و دخیا نیز در چند صحنه با واکنش های خوب خود مانع از گلزنی آن ها شد. 

پس از چند حمله از بازیکنان واتفورد شاگردان فن خال دوباره تواستند بازی را آرام کنند و از فشار میزبان بکاهند. منچستری ها قصد داشتند با حفظ توپ و استفاده از ضد حملات به گل برسند ولی بازی آرام دنبال شد تا اینکه فشار میزبان در 20 دقیقه پایانی دوباره افزایش یافت. حملات واتفوردی ها یا مدافعین یونایتد خنثی می کردند و یا دخیا با واکنش های خود مانع باز شدن دروازه می شد. در مهم ترین موقعیت واتفورد ضربه آلمن عبدی بعد از برخورد به اسمالینگ تغییر جهت داد ولی دخیا با واکنشی تماشایی توپ را به کرنر فرستاد تا یونایتد برتری خود را حفظ کند.

در حالی که حملات واتفورد ادامه داشت و لینگارد یک موقعیت تک به تک دیگر را نیز از دست داد، در دقیقه 84 برخورد روخو با ایغالو را داور پنالتی تشخیص داد. در دقیقه 85 دینی پشت ضربه پنالتی قرار گرفت و با ضربه ای پر قدرت دروازه را باز کرد تا بازی به تساوی کشیده شود.

اما این پایان کار نبود و شیاطین سرخ در دقایق پایانی حملات خود را برای رسیدن به گل گسترش دادند و بعد از چند حمله به گل رسیدند. در دقیقه 90 ضربه ممفیس بعد از خوردن به مدافعین واتفورد در شلوغی محوطه جریمه به شواین اشتایگر رسید تا شوت این بازیکن از زاویه بسته با برخورد به دینی وارد دروازه شود تا سه امتیاز شیرین را برای یونایتد به ارمغان آورد.

# در حالی که ابتدا گل پیروزی یونایتد به نام شواین اشتایگر ثبت شده بود، بعد از بررسی های انجام شده گل دوم یونایتد گل به خودی تشخیص داده شد و به نام دینی بازیکن واتفورد نوشته شد.