لیورپول؛ بدترین خط حمله طی 124 سال

شکست 0-2 برابر وستهام دومین شکست لیورپول برابر مردان اپتن پارک به شمار می رفت که ششمین شکست سرخپوش ها در لیگ هم بود. نکته نیش دار این بود وست هم در آغاز فصل هم لیورپول را 3-0 خرد کرده بود. همان زمانی که براندن راجرز روی نیمکت لیورپول نشسته بود و وست هم طی کمتر از سی دقیقه دو بار دروازه سرخپوش ها را گشود و راجرز را به لبه پرتگاه نزدیک تر کرد. حالا وست هم تاریخ را ورق زده و پس از 52 سال – بیش از نیم قرن - در هر دو دیدار لیگ لیورپول را شکست داده است.

این که لیورپول در دو دیدار لیگ 5 گل از وست هم دریافت کرده و گلی نزده روی دیگر سکه آنفیلد را عیان می سازد. سکه گل نزدن. سکه عقیم بودن خط حمله. اگر سری به روزنامه های شهر لیورپول بزنید جای " Liverpool FC " با ترکیب " Liverpool Nil " به معنی "لیورپول صفر" روبرو می شوید. سرخپوش ها چهار بار دروازه منچستر سیتی را گشودند و شش بار دروازه ساوتهمپتون را که رویایی به نظر می رسید، ولی آنها در هفت دیدار آخرشان فقط 4 گل به ثمر رسانده اند و در شش دیدار لیگ گلی نزده اند: برابر آرسنال، دو بار مقابل وستهام، تاتنهام، نیوکاسل و واتفورد.

نگاهی به آمار جدول برای تیمی که به اروپا می نگریست و مربی جدید را به خدمت گرفته که با فوتبال تهاجمی اش اوج گرفته، نومید کننده است. لیورپول در 20 بازی لیگ 22 گل زده است. در حالی که آرسنال، لستر سیتی، منچستر سیتی و تاتنهام بیش از 30 گل زده اند. حتی وست هم 30 گل زده و اورتون 35 گل. در حقیقت مردان آنفیلد همان قدر گل زده اند که بازیکنان ساندرلند – تیم ما قبل آخر جدول لیگ– و بورنموث گل زده اند. همین جا آمار تکان دهنده دیگر جلب نظر می کند. این که 20 گل در 22 بازی بدترین رکورد مردان آنفیلد طی تاریخ 124 ساله باشگاه به شمار می رود.

بدترین خط حمله های لیورپول در تاریخ باشگاه طی 20 دیدار لیگ به قرار زیر هستند:

لیگ برتر 16-2015 : 22 گل
فصل 71-1970: 23 گل
فصل 24-1923: 23 گل
فصل 14-1913: 24 گل
لیگ برتر 12-2011: 24 گل
لیگ برتر 11-2010: 24 گل
فصل 92-1991: 24 گل
فصل 89-1988: 24 گل

آمار نشان می دهد مهاجمان لیورپول در دو فصل لیگ برتر نمایش مایوس کننده ای داشته اند. آنها فصل 11-2010 را با روی هاجسون آغاز کردند و در نیمه راه کنی دالگلیش روی نیمکت نشست تا تیم را در پایان راه در رتبه ششم قرار دهد، همان زمانی که بهترین گلزن تیم درک کوییت با 13 گل بود. آنها فصل بعد به رهبری دالگلیش به رتبه ای بیش از هشتم دست پیدا نکردند، وقتی که لوییز سوارز تازه وارد با 11 گل بهترین گلزن تیم در لیگ شد. سوارز که بهترین گلزن لیورپول شد و سرخپوش ها پس از رفتنش نتوانسته اند جای خالی اش را به رغم خریدهای پرشمار پر کنند.

کلوپ در پایان دیدار اخیر زبان به انتقاد از بازیکنانش گشود. حقیقت این بود یگانه بازیکن لیورپول که تا حدی در حد قواره اش ظاهر شد امره جان (چان به قول گزارشگرهای انگلیسی) بود. روبرتو فرمینیو نومید کننده بود، بنتکه طی 12 نبرد هوایی فقط دو بار پیروز شد و کسی آیب را در گوش راست لیورپول ندید. لاورن و ساخو در قلب دفاع شکننده بودند (و دریافت دو گل با ضربه سر از همان قلب نشان دهنده آن شکنندگی بود) و مینیوله هم مثل همیشه در روزهای سخت نقش سنگربان نجات بخش را بازی نکرد. حالا روزنامه های بریتانیایی تیتر "لیورپول به 20 بازیکن نیاز دارد" را چاپ کرده اند که شاید اغراق آمیز باشد، ولی خیلی ها اعتقاد دارند سرخپوش ها باید مینیوله، لوکاس، آلن، بنتکه، مارکوویچ و لالانا را بفروشند. پرسش ها پرشمار هستند: مثلا این که آیا غیبت کاپیتان جوردن هندرسون باید تا این حد مصیبت بار شود؟ آیا آلبرتو مورنو می تواند در دفاع چپ ماندگار شود؟ آدام لالانا، براد اسمیت و جو آلن بازیکنان ثابت تیم هستند یا ذخیره های دائمی به شمار می روند؟

پرسش این است چه بازیکن یا بازیکنانی گره کور خط حمله را بازخواهند کرد؟ آیا اساسا مهاجم بزرگی در دسترس هست تا راهی آنفیلد شود؟  لیورپولی ها یادشان نرفته روزگاری اندی کارول – که این هفته دروازه شان را گشود – و  فرناندو مورینتس را به خدمت درآوردند و هرگز نتوانستند از قابلیت های شان بهره ببرند. در کنار همه اینها کلوپ را مربی ای می خوانند که اعتقاد به کار کردن با بازیکنان در دسترسش دارد و نه رفتن به بازار. این نخستین بار طی پانزده سال حضور یورگن در دنیای مربیگری است که او فصل را بدون تعطیلی زمستانی و تازه کردن نفس سپری می کند. این که کلوپ در ژانویه بی وقفه تب زده چه خواهد کرد یکی از چالش های هیجان آور نیم فصل اروپا به شمار می رود.