پیش از آغاز این دیدار انتظار می رفت که یک بازی حساس در انتظار باشد که به محض سوت آغاز بازی همین اتفاق هم افتاد. بازی از همان ابتدا با موقعیت های نصفه و نیمه دو تیم همراه شد. پاریسی ها بازی را بهتر آغاز کردند و تسلط بیشتری روی بازی داشتند تا این که در دقیقه 16 روی پاس ایبرا، ربیو هافبک این تیم با دروازه خالی روبرو شد و موفق شد دروازه چلسی را باز کند تا هم تیم چلسی و هم ورزشگاه در شوک فرو برود.

پس از این گل بود که تیم میزبان یک تلنگر جدی خورد و بازی بهتری به نمایش گذاشت. شاگردان هیدینک که اصلا دوست نداشتند روزز تسلیم شوند دوندگی شان را در زمین بیشتر کردند و توانستند صاحب توپ و میدان شوند. آن ها توانستند موقعیت های خوبی در آن دقایق ایجاد کنند تا این که در دقیقه 27 روی یک حرکت زیبا دیگو کوستا یا یک توی سر توپ سیلوا را جا گذاشت تا با یک ضربه زمینی پای چپ بازی را به تساوی بکشاند. با مساوی شدن بازی باز هم این تیم میزبان بود که نمایش بهتری داشت و بارها موفق شدند توپ ربایی های خوبی داشته باشند و موقعیت هایی خلق کنند ولی در استفاده از این موقعیت ها بی دقت بودند تا بازی با نتیجه مساوی در نیمه اول تمام شود.

در نیمه دوم باز هم تیم میزبان بود کار را خوب شروع کرد. ویلیان که این روزها در شرایط ایده آلی به سر می برد بارها با حرکاتش تیم حریف را به مشکل انداخت و در دقایق ابتدایی نیمه دوم هم با یک حرکت انفرادی زیبا از پشت محوطه جریمه یک شوت زد که به واکنش زیبای تراپ دفع شد و ضربه برگشتی هازارد نیز با مقابله دوباره تراپ دفع شد تا بازی مساوی بماند. چلسی که در آن دقایق تیم برتر میدان بود روی یک چیدمان دفاعی یک فضای عالی برای دی ماریا فراهم کرد تا این ستاره آرژانتینی بر خلاف جریان بازی در دقیقه 67 با پاسی زیبا و عرضی زلاتان را در یک موقعیت خوب صاحب توپ کند تا این ستاره سوئدی گل دوم را خودش وارد دروازه چلسی کند تا حساب کار 2-1 شود و کار چلسی بیسیار سخت شود. در ادامه چلسی نتوانست کار خاص دیگری بکند و بازی با همان نتیجه به اتمام رسید.