دورتموند بازی را بهتر آغاز کرد و صاحب اولین کرنر بی ثمر بازی در دقیقه 3 شد. در ادامه حرکت میکیتاریان و پاس عمقی ناقص او به اوبامیانگ در دقیقه 5 نمایانگر عطش زنبورها برای پیروزی در دربی بود. بازی در دقایق ابتدایی فاقد موقعیت خطرناکی برای هر دو تیم بود اما شالکه تیم کم خطرتری در زمین دورتموند نشان می داد. فاصله زیادی بین خط حمله شالکه و باقی خطوط این تیم دیده می شد و زوج یولیان وایگل و ایلکای گوندوعان به خوبی مرکز میدان را کنترل می کردند.

با نزدیک شدن به میانه های نیمه اول، شالکه کمی بهتر شد و توسط زانه صاحب فرصت شد. اما این دورتموند بود که در دقیقه 30 به گل اول بازی رسید؛ گینتر پس از یک و دو با کاسترو روی دروازه سانتر کرد و کاگاوا قفل دروازه فرمان را با سر شکست.

 برتری دورتموند خیلی طول نکشید و تنها سه دقیقه بازی به سود دورتموند دنبال شد؛ در دقیقه 33 لروی زانه پاس بسیار خوبی را پشت مدافعان دورتموند مهیا کرد و هونتلار یکی از آسان ترین گل های دوران ورزشی اش را به بورکی زد.

بازی در پایان نیمه اول به آرامش رسیده بود که ماتیاس گینتر به درخشش های خود ادامه داد؛ در دقیقه 43 روی کرنر هنریک میکیتاریان، ماتیاس گینتر بازی را 2-1 کرد.

 پس از این گل بازی در نیمه اول بدون تغییر دنبال شد و با همین نتیجه به سود دورتموند به پایان رسید.

با شروع نیمه دوم دورتموند میزبان به لطف تماشاگران پرشور خود، خیلی زود به گل سوم بازی رسید؛ در دقیقه 47 روی پاس خوب گونزالو کاسترو، پیر امریک اوبامیانگ گل سوم بازی را به ثمر رساند تا با 14 گل در این فصل، همچنان به دنبال روبرت لواندوفسکی بازی ها را ادامه دهد.

پس از این گل هم مردان توخل به حملات خود ادامه دادند تا به گل های بیشتری برسند. شالکه تلاش زیادی برای کم کردن سرعت بازی انجام داد و به مرور زمان موفق به انجام این کار شد.

مکس مایر از زمین بیرون رفت و چوپو موتینگ به بازی آمد. شالکه کمی بهتر شد و با آمدن هویبرگ به بازی در دقیقه 69، شالکه به فرصت های بیشتری رسید. در دقیقه 71 روی حرکت خوب لئون گورتسکای جوان و دفع ناقص سوکراتیس، هونتلار صاحب فرصت دیگری شد و با یک ضربه چیپ زیبا اختلاف را به یک گل رساند.

پس از این گل، دربی دوباره داغ شد و 15 دقیقه آتشین در انتظار هواداران بود. حملات شالکه زهردار تر شد و نیروهای جدید تاثیر خود را روی بازی گذاشتند. در دقیقه 79 رومان بورکی دروازه دورتموند را از باز شدن نجات داد تا زرد و مشکی ها همچنان برتر باشند. رفته رفته با نزدیک شدن به پایان بازی، دورتموند به مالکیت بیشتر روی آورد و بازی را کنترل کرد.

با آمدن اسون بندر به جای گونزالو کاسترو، زنبورها کمی در عقب مستحکم تر شدند و بازی به لحظات پایانی خود رسید. شاگردان برایتن رایتر همه تلاش خود را برای کسب تساوی انجام دادند که ثمری نداشت و کنترل بازی از سوی مردان توخل، سه امتیاز شیرین، حساس و حیثیتی را برای آن ها به ارمغان آورد.