دیدار دو تیم انگلستان و فرانسه در حالی برگزار شد که تحت تأثیر تراژدی اخیر پاریس بود و پیش از شروع بازی در استادیوم ومبلی لندن، اقدامات احترام آمیز زیادی همچون سکوت یک دقیقه ای استادیوم، ایجاد طرحی موزائیکی در جایگاه هواداران با استفاده از رنگ های پرچم فرانسه، قرار دادن دسته های گلی در کنار زمین که از ترکیب 3 رنگ پرچم فرانسه ایجاد شده بود و ... صورت گرفت.

تیم ملی انگلستان از همن ابتدای بازی موفق شد تا از برتری نسبی در مقابل فرانسه برخوردار شودو حملات زهردارتری را به وسیله بازیکنان تهاجمی اش همچون هری کین، وین رونی و رحیم استرلینگ صورت دهد. با این حال فرانسه نیز در ضد حملات با استفاده از سرعت بالای بازیکنانی همچون بن عرفا، ژینیاک، کابای و مارسیال خطرناک ظاهر می شد و موقعیت هایی را خلق می کرد که از جمله آن ها به شوت سرکش یوهان کابای و شوت زمینی آنتونی مارسیال اشاره کرد.

خطرناک ترین موقعیت انگلستان پیش از زدن گل اولش به موقعیت تک به تک وین رونی با هوگو لوریس مربوط می شود. رونی ابتدا موفق شد تا با حرکت زیبای بدن، لورن کوشیلنی را از سد راه برداشته و سپس در حالتی که با لوریس تک به تک شده بود، ضربه اش با اختلافی اندکی از کنار تیرک دروازه به اوت رفت.

چند دقیقه بعد، دله آلی - هافبک کم سن و سال تاتنهام - موفق شد تا گل اول بازی را به زیبایی برای انگلستان به ثمر برساند. آلی که اولین شروع ثابتش برای تیم ملی انگلستان را تجربه می کرد، با یک شوت دیدنی موفق شد تا توپ را به کنج دروازه هوگو لوریس - کاپیتان تیمش در عرصه باشگاهی - فرستاده و شبی رویایی را برای خود رقم بزند.

آلی ثانیه هایی قبل از به ثمر رسیدن گل موفق شد تا در پیروزی در یک نبرد فیزیکی با مورگان اشنایدرلین، توپ را به هم تیمی هایش برساند و در ادامه آن حرکت، خودش گلزنی کند. این امر موجب شد تا هواداران انگلیسی حاضر در ومبلی به شدت پدیده جدید فوتبال کشورشان را تشویق کنند.

نیمه اول دیدار با همان نتیجه 0-1 و بدون رد و بدل شدن گلی به پایان رسید. در ابتدای نیمه دوم، روی هاجسون دروازه بان هایش را تغییر داد و جک بوتلند را به جای جو هارت وارد زمین کرد.

در دقیقه 48، باز هم انگلستان و این بار به وسیله وین رونی موفق به زدن گل دوم شود. در به ثمر رسیدن این گل، باز هم دله آلی نقشی حیاتی را ایفا کرد. او این بار با شکست دادن پل پوگبا در جدالی فیزیکی، توپ را به رحیم استرلینگ رساند. استرلینگ با سانتری مناسب توپ را به حوطه جریمه فرستاد و این وین رونی بود که با جایگری مناسب خود موفق شد تا به ثمر رساندن گل دوم بازی، یک گل دیگر را نیز به رکورد گل های ملی اش بیافزاید.

در دقیقه 57، لاسانا دیارا که در بمب گذاری های اخیر، دختر دایی اش را از دست داده بود، با تشویق هواداران وارد میدان شد و جای یوهان کابای را گرفت.

در دقیقه 59، پل پوگبا با حرکتی زیبا موفق شد تا آلی را جا گذاشته و اقدام به زدن ضربه کندف اما شوت او با اختلاف اندکی از کنار دروازه به اوت رفت.

در دقیقه 66، پاس پشت پای زیبای پوگبا از بین مدافعان انگلستان گذشت و آنتونی مارسیال را در موقعیتی تک به تک با جک بوتلند قرار داد، اما بازیکن 19 ساله منچستریونایتد نتوانست بوتلند را شکست دهد و این دروازه بان جوان باشگاه استوک سیتی بود که توپ را جمع کرد. مارسیال چند دقیقه بعد جای خود را به آنتونی گریزمن داد.

پوگبا از زمان ورودش به زمین در نیمه دوم موفق شد تا عملکرد بسیار خوبی را از خود به نمایش بگذارد و نباید از تأثیرات او در این بازی غافل شویم.

در 20 دقیقه پایانی بازی نیز فرانسه با وجود میل به گلزنی نتوانست نظم دفاعی انگلستان را چندان مختل کند و در نتیجه بازی با همان 2 گل به نفع سه شیرها به پایان رسید

انگلستان: هارت (45؛ بوتلند)، کلاین، گیبز، دایر، کیهیل، استونز، آلی (جونز)، بارکلی (79؛ شلوی)، کین (80؛ برتراند)، رونی، استرلینگ (68؛ لالانا)

فرانسه: لوریس، دینیه، کوشیلنی، واران، سانیا، ماتوییدی (45؛ پوگبا)، کابای (57؛ دیارا)، اشنایدرلین (83، سیسوکو)، مارسیال (67؛ گریزمن)، ژینیاک (57؛ ژیرو)، بن عرفا (45؛ کومان)